We werken in de NEDERLANDSE NATIE ASSEMBLE om een politiek redevoering tot een hoger niveau te realiseren, dit lijdt tot een meer efficiënt politiek systeem optreden en voor het realiseren van meer maatschappelijke rechtvaardigheid en saamhorigheid. Alhoewel we geen politieke ambities hebben stellen we onze vragen aan politici. Zij roepen op voor bepaalde politieke normen iedereen vanuit zijn eigen politieke spectrum. Echter blijkt vaak dat zij zichzelf meer profileren en verrijken door de wensen van hun kiezers te verwezenlijken. Maar ook soms/vaker zonder het realiseren van de wensen van de kiezers kunnen zij politiek actief zijn.

Ook heeft de ASSEMBLE de afwezigheid van de uitdrukking van de Nederlandse natie gesignaleerd middels het ontbreken van een politieke redevoering in het algemeen. Het is voor hen voldoende om zo af en toe het woord ‘volk’ te gebruiken. Dit is een verarming van het politieke leven en de notie van de cultuur van de nationale identiteit die vertegenwoordigt wordt door de Nederlandse natie. Terwijl bij onze redevoering als ASSEMBLE de Nederlandse natie centraal staat. Wij in het ASSEMBLE vinden dat het charisma van de politicus weinig betekent voor ons, want dit kan mogelijk leidden tot ongewenst populisme. We roepen op om samen te werken voor een ideologisch charisma, die zo lang mogelijk meegaat en geldt voor het grootste gedeelte van de burgers. Deze benoemde ideologie moet in de grondwet worden bewaakt. Echter affimeert de grondwet ook de ontwikkeling en de nuance van deze benoemde ideologie ten gevolge van de verandering van de belangen van de maatschappij conform de staat van de Nederlandse natie. Voor elke periodieke tijd, en de variatie die verbonden is aan het wereldwijde ecopolitiek klimaat. Dit politieke optreden, als gevolg van een nationaal akkoord, bewaakt door de grondwet die gehandhaafd moet worden en vormt de enige relevante ideologie voor de Nederlandse natie om de voorlopige theater van politieke strijd te handhaven. Het optreden van iedere regerende partij is vrijwel bijna paradoxaal te noemen omdat de politiek al is ingekleurd door het voormalig kabinet of wordt alsnog als tegenstelling ongeveer een jaar later de kiezers de rug toegekeerd om vervolgens eerdere politieke plannen te realiseren. Het volk is moe van het beleid van de regerende politici en zoekt naar charismatische principes in plaats van het persoonlijk charisma van de politicus en zijn beloften.